Door Désirée Driesenaar
De grote verrassing van de Venlo Regionomics tweedaagse in juni 2017 is het groepje 13-jarige scholieren van de Agoraschool in Roermond. Wat een aanwinst voor de diversiteit van de groep, de creativiteit in bijdragen en de wijsheid in toekomstdenken! Fay, Cato en Scay doen actief mee en presenteren hun ideeën met verve!
van links naar rechts: Scay, Fay en Cato
Het idee ontstond tijdens de bijeenkomst in het Stadskantoor over circulair ondernemen half mei toen ik Rogé Pollen ontmoette en we aan de praat raakten over het Venlo Regionomics project. Samen besloten we het experiment aan te gaan en te ervaren wat jonge scholieren in zo’n groep voor effect hebben. Natuurlijk waren er twijfels: “Blijven ze lang genoeg geboeid?” “Hoe is de acceptatie in de groep?” “Gaan ze niet klieren?” Sorry, Cato, Fay en Scay, dat heb ik echt even gedacht… Rogé was hun begeleider, maar heeft niet zo heel veel tijd aan begeleiden hoeven besteden.
Want niets van dat alles is een probleem gebleken. Ze zijn enthousiaste, serieuze en vrolijke deelnemers, dol op de energizers en geweldig voor de groepsdynamiek. Klein voorbeeld: een groepje volwassenen praat geanimeerd over talentbehoud voor de regio. De ideeën vliegen over tafel, er wordt van alles gecreëerd om jongeren te stimuleren na hun studie terug te keren in Noord-Limburg. Passende woningen, leuke banen, mogelijkheden voor jonge gezinnen, noem maar op. Totdat Cato droogjes opmerkt: “Maar daar wil ik niet wonen, dat vind ik saai.” De groep volwassenen valt stil. Je kunt van alles bedenken voor deze doelgroep van de toekomst, maar zelf hebben ze heel duidelijke ideeën wat ze wel en niet willen.
De stilte wordt doorbroken door één van de volwassenen: “Wat zou je dan wel willen?” Zodra Cato daarop antwoordt, begint de brainstorm pas echt goed op gang te komen. Haar antwoorden maken van alles los in de groep. “O, als je dat bedoelt, dan zou dit wel een goed idee zijn.” Geanimeerd wordt een toekomst geschetst die veel beter aansluit bij de doelgroep dan ze ooit zonder Cato hadden kunnen bedenken.
Na de tweedaagse zijn nu werkgroepen aan de slag gegaan om verschillende business cases verder uit te werken. Scay, Fay en Cato hebben een werkgroep gevorm rond de bouw van tiny houses, kleine, zelfvoorzienende woonvormen die niet hoeven worden aangesloten op energie, water en riool en die verplaatsbaar zijn. Steeds meer gemeenten bieden mogelijkheden voor deze duurzame huisjes die vooral veel jongeren aanspreken vanwege de lage woonlasten en een leven met zo min mogelijk spullen. Zo blijft er veel meer tijd en geld over voor de belangrijke en leuke dingen in het leven! En dat is een gedachte die heel goed aansluit bij de leefwereld van deze toekomstbewoners.
Tot slot wil ik iedereen die brainstormt over de toekomst van welke branche dan ook aanraden om de diversiteit van de groep eens uit te breiden met zulke jonge denkers en doeners. Hun verfrissende kijk op de wereld maakt veel los en heeft ons project in ieder geval een fijne boost gegeven. Bedankt, Cato, Scay en Fay voor jullie onvermoeibare inzet!
Leave a Reply